POLSKA: Justyna (Sama)

Fenistilowa Topka Wszechczasów
Miejsce 41

Oczywiście znałem wcześniej piosenkę Justyny, ale jakoś nigdy wcześniej nie robiła na mnie większego wrażenia. Kojarzyłem przede wszystkim ten fragment z podbudowaniem do rozdzierającego pisku w końcówce, który to zawsze pojawiał się w każdym youtubowym skrócie lub topce polskich występów eurowizyjnych. O i ile oczywiście wciąż jest to bardzo dobry, imponujący moment, to jednak ta piosenka ma o tyle więcej do zaoferowania! Przystępując do tego projektu w życiu bym nie przypuszczał, że to nie Ich Troje ani Anna Maria Jopek, tylko właśnie Justyna Steczkowska znajdzie się w moim rankingu najwyżej sklasyfikowaną polską propozycją.

Wszystko tutaj po prostu krzyczy do mnie: "sztuka". Ta piosenka jest subtelna w swoim charakterze, bardzo nieoczywista oraz szokująco zmienna. Początkowe powolne zawodzenia Justyny nabierają potem rytmu i hipnotyzującej energii, a praktycznie cała druga część utworu w jej wykonaniu to pozbawione artykulacji jęki i onomatopeje, wszystkie utrzymane w niesamowitej, lekko niepokojącej harmonii. Do tego tekst jest bardzo poetycki i otwarty na oścież jeśli chodzi o interpretacje. Justyna mogła jedynie trochę więcej uwagi przyłożyć do dykcji, bo słów dotyczących pchły za nic się tam nie da ze słuchu wyłapać.

Jestem ogromnym fanem tego góralskiego trio, które dostajemy w pakiecie. Kocham zarówno ten ludowy, przeszyty celowym lekkim fałszem flet, jak też wydające się niezbędnymi męskie chórki w kluczowych momentach. Kobiecy dwuosobowy chórek również skradł moje serce tą swoją intensywną i skrajnie nieskoordynowaną machaniną rękoma.

Niestety ale moim zdaniem ta piosenka jest dla mnie najgorszą w historii polskich startów.