BOŚNIA I HERCEGOWINA: Hari Mata Hari (Lejla)

Fenistilowa Topka Wszechczasów
Miejsce 10

Wkraczamy do top 10, a tu czeka na nas kolejna bałkańska ballada. "Lejla" jest oczywiście piosenką wyborną w swoim gatunku, z rewelacyjnym, kojącym instrumentalem, ale chyba najbardziej fascynuje mnie fakt, że praktycznie nie posiada ona refrenu. Na to, co ewentualnie możnaby za ten refren refren uznać, musimy zaś czekać aż do ostatniej minuty utworu. Wcześniej jest ładnie, ale emocje są nam dawkowane z dużą ostrożnością. Gdy tylko przychodzi ten mocniejszy moment w połowie, kiedy wydaje się, że kulminacja jest już blisko, to następuje niespodzianka i zamiast tego utwór na sekundę zupełnie przystaje, by przywalić z zaskoczenia dopiero za moment.

W efekcie gdy już przychodzi moment kulminacyjny z tym charakterystycznym i wyjątkowo zrozumiałym dla nas Polaków "golubek, moj golubek", to wybrzmiewa on szalenie mocno. Członkowie zespołu przestają też zgrywać manekiny aktywujące się tylko od czasu do czasu (swoją drogą: świetny zabieg!) i dołączają w pierwszym szeregu ramię w ramię do wokalisty, co jeszcze bardziej wzmacnia ten moment. Zaraz potem zresztą utwór się kończy, dzięki czemu pozostawia nas właśnie z tymi najbardziej intensywnymi emocjami. W takiej konstrukcji utworu oraz w idealnie dopasowanym do niego występie czuję czyjś prawdziwy geniusz.