IRLANDIA: Max Herre ft. Joy Denalane - Das Wenigste

A oto mój debiut po niemiecku. Notka biograficzna:

Joy Denalane urodziła się 11 czerwca 1973 roku. Jej ojciec pochodzi z   Republiki Południowej Afryki, matka z   Niemiec. Muzycznie również reprezentuje swoistą mieszankę, śpiewając muzykę z pogranicza soulu, R&B, jazzu i Afrykańskiego folku, jednocześnie większość utworów śpiewając w języku niemieckim. Max Herre to urodzony 22 kwietnia 1973 roku niemiecki raper. Był członkiem zespołu Freundeskreis, który poszukiwał wokalistki soulowej do współpracy w 1999 roku. Zespół nawiązał współpracę z Denalane i to wtedy obaj artyści pierwszy raz się spotkali.

Para jest małżeństwem od 1999 roku. Mają trójkę dzieci, którzy są akurat w wieku naszych forumowiczów (mają obecnie 19, 17 i 12 lat). W latach 2004-2007 żyli w separacji, ale wrócili do siebie i wciąż współpracują muzycznie. Das Wenigste to utwór powstały w zeszłym roku. To emocjonalna ballada opowiadająca o początku ich miłości, która zrodziła się na scenie; o momencie w którym po zakończeniu koncertu na deskach zostawali tylko oni dwaj.


skrót 2:51

W preselekcjach w stosunku 5:1 wygrywa Das Wenigste. Zachęcam do przeczytania notki biograficznej artystów, myślę że rzuci dodatkowe światło na ten utwór

Już w audio piosenka mi się spodobała, jednak kiedy doda się historię, jaka stoi za tym utworem jeszcze bardziej u mnie zyskała. Bardzo ładnie poprowadzona jest tu narracja, od początku do końca słucha się z zaciekawieniem. I pomimo dość minimalistycznego intrumentalu dużo dzieje się tu na płaszczyźnie emocjonalnej. W ogólnym rozrachunku wszystko tworzy niezwykle przyjemną w odbiorze całość.

marjuz napisał:W preselekcjach w stosunku 5:1 wygrywa Das Wenigste.

Czuję się wyróżniony.

Ta piosenka zrobiła na mnie w pre trochę mniejsze wrażenie, ale też ją lubię. Interesujące są te w pełni mówione zwrotki, wyrażają sporo emocji. No i miło, że całość jest po niemiecku.

Pierwsze co przychodzi do głowy podczas słuchania "Das Wenigste" to podobieństwo struktury do naszego ukochanego "Grow". Piosenka długo jest niepozora, ale mocny finał pięknie domyka klamrą całą historię. Doskonały song. Głosy tej pary ślicznie się uzupełniają. Coraz bardziej podoba mi się europejskie wydanie amerykańskiego z definicji soulu i gospelu. Irlandia wraca do lubianych przeze mnie państw po mocno średniej krajowej.