IRLANDIA: Lesley Roy (Maps)

Sympatyczna radiówka, w której jednak przez 3 minuty dzieje się mniej więcej to samo. Typowa konstrukcja w trzy segmenty: zwrotka + refren, w zasadzie po przesłuchaniu pierwszego znamy cały utwór, więc słuchanie reszty może i nie sprawią bólu, ale niezbyt ciekawi i kompletnie nie angażuje słuchacza. Taki układ myślę, że wynika głównie z wachlarzu możliwości wokalnych Lesley - a te są istotnie ograniczone, trudno by jej było zaśpiewać mocną końcówkę czy nawet refren.

Po tytule liczyłem na nieco więcej; na pewno na plus ciekawy i niemiłosny tekst oraz drobny powiew irlandzkiego/celtyckiego klimatu. Puszczonego na spotify utworu bym nie wyłączył, ale z pojedynczego przesłuchania trudno coś wynieść. Być może jakoś wpada w ucho, ale szybko z niego wypada. Idealny utwór na otwarcie półfinału - nie zmęczy tak początku (choć mógłby), jest "niegroźny" i w miarę energiczny, a Irlandia dawno nie rozpoczynała. Awansu się nie spodziewam, skoro w "The Late Show" nie było występu na żywo jak rok temu, to pewnie wokalnie też idealnie nie będzie. Cieszy że w tym roku nawet utwory, które raczej flopną trzymają jakiś poziom 5/12.

EDIT: Utwór bardzo wciąga, bardzo mnie cieszy że w stawce znajduję się też radiowe piosenki, które są przyjazne i które ze smakiem obejrzeć cała rodzina. Kojarzy mi się mocno z latami 2015-2016. Ja osobiście mam tak że lubię muzykę definiować po kolorach - i to był czas gdzie muzyka była niebieskawa, a rynek muzyczny był chłodny i północny. Obecnie definiowałbym rynek muzyczny kolorem czerwony, gdzie w większości piosenek up-tempo wszystko musi być ogniowe, ostre, dzikie i niegrzeczne. Miła odmiana, podwyższam na 7/12.

Aro napisał:Mam jednak mały problem - albo coś poszło nie tak z miksem, albo to głos Lesley, ale refren to jedno wielkie seplenienie (?) i ciężko wyłapać poszczególnie słowa (co na reprezentację kraju anglojęzycznego jest sztuką). Mimo, że wolałem Story of my Life to od 2015 i tak obie piosenki Roy są moimi ulubionymi z Irlandii.

A to dziwne, bo nie zajrzałem nawet do tekstu a cały refren był dla mnie zrozumiały, choć teraz sprawdziłem i tam gdzie jest "searching" myślałem że jest "I've been search in all the wrong places" no ale tak jak się zapomina Present Perfect Continousa ze szkoły to tak jest. Swoją drogą ciekawy temat, ja z odczytywania tekstu ze słuchu nie jestem zbyt dobry, ale mam wrażenie że refreny są na tyle charakterystyczne w tym roku (kiedy są :>=): ) że nie ma problemu ze zrozumieniem o co chodzi. Choć ja np. kompletnie nie rozumiem refrenu w jest jakiś natłok słów i gubienie sylab, nie da się słuchać bo brzęczy coś w audio a Rafał też ma taki "brzęczący" wokal i się to zlewa, szału nie ma też w ale tekst jest dość prosty. Myślę że jurorzy wymowę też uwzględnią, tak jak to zrobiono ze Szpaqiem.