FRANCJA: Bilal Hassani (Roi)

Francję podczas 64. Konkursu Piosenki Eurowizji w Tel Avivie reprezentować będzie 19-letni Bilal Hassani z utworem Roi. 26 stycznia 2019 roku zwyciężył on w finale preselekcji Destination Eurovision zdobywając piąte miejsce w głosowaniu jurorów, ale deklasując konkurencję wśród widzów i tym samym zdobywając tytuł reprezentanta Francji w Izraelu.



LYRICS VIDEO
WYSTĘP Z PÓŁFINAŁU
WYSTĘP Z FINAŁU

Tekst :

[Verse 1]
I am me
And I know I will always be
Je suis free
Oui, j'invente ma vie
Ne me demandez pas qui je suis
Moi je suis le même depuis tout petit
Et malgré les regards les avis
Je pleure, je sors et je ris

[Pre-Chorus 1]
You put me in a box
Want me to be like you
Je suis pas dans les codes
Ça dérange beaucoup
At the end of the day
You cannot change me, boo!
Alors laisse-moi m'envoler

[Chorus]
I'm not rich but I'm shining bright
I can see my kingdom now
Quand je rêve, je suis un roi
Quand je rêve, je suis un roi
I'm not rich but I'm shining bright
I can see my kingdom now
Quand je rêve, je suis un roi

[Post-Chorus]
And I kno-o-o-ow
Even tho-o-o-ough
You tried to take me down
You can not break me now
Toutes ces voix
Fais comme ci, fais comme ça
Moi je les câles pas
You can never remove my crown

[Verse 2]
Who are we?
When we hide, when we fight for free
Only God can judge you and me
Ce qu'on est, on ne l'a pas choisi
On choisit
Son travail, sa coiffure, ses amis
Sa routine, parfois l'amour aussi
Ça passe ou ça casse mais ça regarde qui?

[Pre-Chorus 2]
I'm not rich but I'm shining bright
I can see my kingdom now
Quand je rêve, je suis un roi
Quand je rêve, je suis un roi

[Chorus]
I'm not rich but I'm shining bright
I can see my kingdom now
Quand je rêve, je suis un roi

[Post-Chorus]
And I kno-o-o-ow
Even tho-o-o-ough
You tried to take me down
You can not break me now
Toutes ces voix
Fais comme ci, fais comme ça
Moi je les cala pas
You can never remove my crown

[Outro]
Quand je rêve, je suis un roi

żenua
1/12

Myślę że klasyczne francuskie utwory jak Tous Les Deux są niestety podatne na flopy, podobnie jak było z Almą i Madame Monsieur. Eurowizja to jednak nie jest festiwal czysto muzyczny, liczy się też artysta, który przez 3 minuty musi występem opowiedzieć coś o sobie. Bilal moim zdaniem sprawdza się idealnie, jest charakterystyczny i bije od niego pozytywna energia. Wszystko jest bardzo wyraźne i na pewno nie przemknie uwadze widza. Do Paryża się za rok raczej nie wybierzemy, ale powinno być znacznie lepiej niż roku temu.

Było parę innych propozycji w samym finale, które bardziej przypadły mi do gustu (La-Haut, Tous Les Deux czy Le Petit Prince / Allez Leur Dire), ale to nie jest złe. No cóż, główny faworyt wygrał choć znajdował się w połowie stawki po głosach jury. Jego występ w finale był o wiele silniejszy w półfinale, prezentacja też lepsza. Utwór jest dobrze wyprodukowany.

Naprawdę nie wiem do końca co o tym wszystkim myśleć. Wciąż jestem wkurzony po wczorajszej porażce Seemone, ale takiej siły francuskiej publiki (lub fanek?) nie dało się pokonać. Francja najwyraźniej BARDZO wierzy, że cała Europa pokocha Bilala i jego piosenkę, a ja jestem dość ciekawy jak to się skończy w maju.

"Roi" to naprawdę dobry utwór, którego przyjemnie się słucha i który może inspirować. Bilal też wydaje się być świetną osobą i oczywiste jest, że bardzo się wyróżnia. Problem w tym, że świetnym piosenkarzem to już niestety nie jest, a na Eurowizji to jednak bardzo ważny czynnik. Strasznej kaszany nie ma, ale spore niedostatki wokalne słychać na każdym kroku. Nie jestem też fanem tej prezentacji scenicznej skupionej na obrazkach z dzieciństwa.

W konkursie może to sobie poradzić bardzo różnie. Wszystko zależy od tego, czy Bilal przekona Europę do swojej osoby i swojej historii tak jak przekonał całą Francję. Ja z jednej strony chciałbym poczuć gorzką satysfakcję z Francuzów żałujących odrzucenia Seemone, ale z drugiej... niech się Bilalowi wiedzie. Widziałem, że jest ogromnym fanem Eurowizji i miło będzie patrzeć na eurowizyjną przygodę kogoś takiego.

Jestem mega szczęśliwy, że to Bilal pojedzie do Izraela!!! prawdziwy Król preselekcji, występ był ciekawy i emocjonalny, Bilal nie zawiódł wokalnie! mam nadzieję, że w maju udowodni wszystkim malkontentom, że zasłużył na swoje miejsce pośród pozostałych eurowizyjnych reprezentantów! 12 points! :roi:

Ja jestem bardzo zadowolony ze zwycięzcy - co prawda bardzo chciałem, żeby pojechały The Divaz, ale w podświadomości miałem przeczucie, że Bilal wygra preselekcje. Performance jest ciekawy, w finale zaśpiewał o wiele czyściej niż w półfinale - jest dobrze.

10/12

Nasuwają mi się skojarzenia z Isaiahem . Wersja studyjna i sam pomysł na piosenkę wypadają znośnie lub nawet dobrze, ale wszystko jest niszczone przez występ na żywo. W niektórych momentach refrenu aż się prosi o wyłączenie. Francja po kilku naprawdę niezłych latach zalicza w moich oczach spory regres.

Zacznę od tego, że The Divaz zmiotły konkrencję wczorajszego wieczoru. <3

Minimalnie bym wolał, aby pojechała Seemone, ale Bilal to dobry wybór. Piosenka spodobała mi się już po pierwszym przesłuchaniu, jednak występ w półfinale trochę mnie zawiódł. W finale natomiast prezentacja naprawdę do mnie przemówiła + wokalnie było lepiej. Czy Bilal wygrał ze względu na swój imidż? Uważam, że nie, choć na pewno jakąś cegiełkę to do sukcesu dołożyło. Natomiast jeśli chłopak ma pomysł na siebie i przyciąga tym widzów, to w czym problem? Ciężko mi się podjąć oceny na jakim miejscu Francja może zakończyć zabawę w Tel Avivie, jedyne czego jestem w miarę pewien, to tego, że podobnie jak w preselekcjach wyżej będzie u widzów niż u jury.

7/12

Porażka. I to jeszcze jaka. Nie spodziewałem się tego po Francji. Jedna z gorszych piosenek w preselekcjach. Wydaje mi się, że Bilal wygrał tylko dlatego, bo to Bilal. Sama piosenka to nijaka, kiczowata eurowizyjna ballada najgorszego sortu, nie wpada w ucho, jest nudna, występ też niczym się nie wyróżnia. Nie pomaga też to, że Bilal jest słabiutkim wokalistą. Utwór przepadnie i zajmie niskie miejsce, bo nic tu nie przykuwa uwagi. Seemone i The Divaz były dużo ciekawsze. 1/10.

Sebek napisał:żenua
1/12

No dobra, teraz tak całkiem serio!

Zacznę może od tego, że Seemone była moją niekwestionowaną faworytką Destylacji. Uwielbiam jej utwór, głos, prezentację jak i ją samą oczywiście. Według mnie to ona powinna pojechać do Tel Awiwiu. Jeśli zaś chodzi o Roi to ten utwór nie jest wcale taki tragiczny. Zwrotki budują fajne napięcie i klimat. Niestety, wszystko to co zostało zbudowane psuje tragiczny, płaski, wtórny refren, który kojarzy mi się z jakąś tandetną amerykańską balladą. Brakuje w nim też jakiejkolwiek mocy. Jeśli chodzi o pozytywne strony to mogę do nich zaliczyć bardzo ciekawy pomysł na występ w finale. Ten telewizor wyglądał naprawdę świetnie. Wokalnie niestety nie było fajerwerków ale myślę, że Bilal poprawi się do maja.
5/12

Doceniam za tekst, może nie pierwszy tego typu, ale napisany z pomysłem, opierający się na byciu królem swego życia. Występ na żywo mógł być lepszy, ale jest czas się poprawić. Muzycznie jest słabiej niż tekstowo, bo niby brzmi przyjemnie, ale nie ma tu jakiś takich wyrazistych i przemawiajacych do mojego serca brzmień, ale oceniam ten wybór za solidny. Ciekaw też jestem, jak Francję w tym roku potraktuje jury, a jak telewidzowie. Bilal jest dość charakterystyczną postacią, co powinno pomóc w zdobyciu sympatii części widzów.

Punktów ode mnie na razie tyle, ile dni ma tydzień.

Zacznijmy od tego, że po pierwsze tegoroczna Destynacja stała na niższym poziomie niż rok temu. Po drugie - wyniki półfinałów to jakiś żart (Gabriella, Lautner :( ). Koniec końców w finale podobały mi się tylko trzy (cztery, bo Divy to gulity pleasure pełną gębą) piosenki.

Na szczęście wśród nich było Roi. Zapamiętałem ten utwór od pierwszego przesłuchania i to tylko i wyłącznie ze względu na brzmienie, nie wizerunek Bilala. Piosenka bardzo ładnie sobie płynie, a przeplatanie dwóch języków fajnie działa - wolę takie zabiegi niż sztampowy podział 50:50. Refren też chwyta. Owszem - ani standing, ani wykon na żywo nie są jakieś wybitne, jednak takie rzeczy można do maja poprawić na spokojnie. Wystarczyło na wygranie preselekcji? Wystarczyło. A sam Hassani wydaje się być megapozytywną i zakręconą osobą.


No i nie mógłbym wspomnieć o dwóch faworytkach fanów, do których nie mogę się przekonać do teraz. I ile Florina koncertowo położyła live, to o wyjazd Seemone drżałem do samego końca. Bardzo się cieszę, że w Tel Avivie nie będziemy zmuszeni do słuchania piosenki, przy której Amar Pelos Dois jawi się jako rasowy banger.