BELGIA: Urban Trad (Sanomi)

Fenistilowa Topka Wszechczasów
Miejsce 31

Klimat tej piosenki jest naprawdę niezwykły jak na eurowizyjne standardy. Niektóre fragmenty instrumentalu kojarzą mi się bardzo mocno z typową muzyką relaksacyjną, choć jednocześnie rytm jest tu w stosunku do niej mocno podbity, a całość unowocześniona. Szczególnie genialnie wypadają fragmenty, w których słychać dudy, bo nadaje to piosence niecodziennego, mistycznego charakteru.

Jest jeszcze jeden oczywisty aspekt, który sprawia, że ta piosenka aż tak się wyróżnia i jest to tekst w nieistniejącym języku. To jeden z zaledwie trzech takich przypadków w historii konkursu, a zarazem pierwszy oraz jedyny z tak dobrym rezultatem. Trzeba przyznać, że ten tekst zwyczajnie bardzo tutaj pasuje i pomaga w uzyskaniu lekko mistycznego klimatu. Szczególnie daje się to odczuć przy występującym w końcówce "Léala, léala, sorimana, sorimana", które z jakiegoś powodu jest naprawdę wzniosłym momentem. Bardzo prosta choreografia z podnoszeniem i opuszczaniem rąk również zaskakująco dobrze wtedy działa. Zresztą ręce przez cały występ pracują mocno.