SZWECJA: Inger Berggren (Sol och vår)

Fenistilowa Topka Wszechczasów
Miejsce 87

"Sol Och Vår" to naprawdę świetna jak na tamte czasy, żywa piosenka. Nie mam pojęcia jak mogłem się nią wcześniej nie zachwycić, choć Eurowizję 1962 już kiedyś obejrzałem, a do tego miałem dodatkowy odsłuch związany w wyborem szwedzkich piosenek do konkursu na hymn starego forum ([*])

Instrumental jest tu niesamowicie przyjemny - charakterystyczne, lekkie motywy muzyczne, które w połączeniu z charyzmatycznym wykonaniem Inger tworzą bardzo dynamiczną całość. Fakt, że było to wykonywane przez orkiestrę bardzo podnosi dla mnie jakość tego wykonania. Te smyczki i trąbki brzmią tu po prostu cudownie. Śmiesznie się robi też, gdy pod koniec w trakcie instrumentalu Inger zaczyna wydawać z siebie bliżej nieokreślone jęki i inne odgłosy.

A piosenka, o tytule "Wiosna i słońce", opowiada zabawną historię o dziewiętnastoletniej dziewczynie, która przez okno wystawy u jubilera oglądała biżuterię i została wtedy zaczepiona przez młodego mężczyznę o czarującym uśmiechu, który poprosił ją o poradę co wybrać dla swojej narzeczonej. Ostatecznie niczego nie udało im się wybrać, ale on zaprosił ją w ramach podziękowań na lunch. Tam zamówił dla niej najlepsze jedzenie, wyszedł na chwilę i... nie wrócił, kradnąc z szatni jej futrzany płaszcz po podszyciu się tam pod jej męża. Wniosek jest więc taki, że gdy tylko zaczyna się wiosna i wychodzi słońce, to wszystkie młode panny, którym w głowie romanse i które mało co wiedzą o życiu, powinny być zamykane w domach.