ŁOTWA: Bonaparti.lv (Questa notte)

Fenistilowa Topka Wszechczasów
Miejsce 85

Od tej piosenki (a już szczególnie od występu) bije straszny kicz - temu się nie da zaprzeczyć. Z tą oprawą wizualną nieźle pojechali po bandzie. Wszyscy panowie w dżinsach, ale jednocześnie każdy ma też cylinder, a niektórzy jeszcze jakieś muszki, szale, fulary, medale - śmieszne zderzenie stylów z tego wyszło, ale jakimś cudem działa. I jeszcze do tego te kremowe róże w dłoniach. Jest w tym jednak coś takiego pozytywnie przyciągającego, że nie jestem w stanie tego nie kochać.

Pasuje to także do wzniosłego charakteru piosenki. Widać od razu, że język włoski, choć na pierwszy rzut oka może wydawać się bardzo losowym wyborem dla Łotyszy, to jednak w oczywisty sposób został dopasowany jako najlepszy do tego konkretnego utworu. Napięcie jest ładnie, klasycznie budowane, a w ostatnim refrenie w momencie chwilowego zatrzymania muzyki mamy prawdziwe apogeum, które za każdym razem mnie chwyta.

Głosy panów z Bonaparti.lv brzmią świetnie, szczególnie gdy zgrywają się ze sobą razem w refrenach. Solowo też jest dobrze, choć np. w kontraście do wspaniałego, mocno operowego wokalu trzeciego z nich (Normundsa Jakušonoksa) reszta wypada w moim odczuciu trochę słabiej. Generalnie bardzo podobał mi się ten motyw z wchodzeniem na scenę jeden za drugim. Gdyby nie to, to w sumie zbyt wiele by się na tej scenie nie działo.

A najbardziej z tego wszystkiego śmieszy mnie fakt, że szósty z naszych tenorów - Roberto Meloni - już rok po tym teatrzyku z różą i cylindrem popylał po eurowizyjnej scenie jako pirat ze sztuczną szabelką.