LITWA: Monika Linkytė (Stay)

- Zgłoszenia są otwarte do 12 grudnia.
- Maksymalnie do 20 grudnia co najmniej 20 utworów zostanie wybrane.
- Show będzie się składać z: 2 heatów, 2 półfinałów i finału.
- Pierwszy heat odbędzie się na początku stycznia.

https://www.lrt.lt/naujienos/tavo-lrt/15/1798637/prasideda-registracija-i-nacionaline-eurovizijos-atranka-lrt-paraisku-laukia-iki-gruodzio-12-d

Ale kotleciarnia.

Żadna piosenka z finału litewskiego mnie nie powaliła, ale kibicowałem Rucie, bo mimo średniego utworu intrygowała przynajmniej jej barwa głosu.
Stay jest w porządku propozycją, do której nie ma o co się szczególnie przyczepić, ale o której jednak zapomina się minutę po jej wysłuchaniu. Najchętniej wyrzuciłbym z tego zestawu Monikę i wysłał do Liverpoolu same chórzystki, mają imo dużo więcej energii i charyzmy na scenie od głównej wokalistki.

5/12, wolałbym Litwę widzieć pozostającą w semi, ale system 100% televotingu raczej da im awans.

Nie wiem czy jest bardziej obojętny mi powracający artysta eurowizyjny niż Monika Linkyte. Przyszedłem tu zganić "Stay" za nudziarstwo, ale dla pewności przesłuchałem jeszcze raz i... jestem w stanie sobie wyobrazić jak w majowy czwartkowy wieczór podsumowuję z czyjego awansu bym się cieszył i dopycham stopą ten właśnie utwór (do dziś pamiętam, że zrobiłem to z "Dying To Try").

Szuto tuto!

Trochę nudne i zbyt oklepane na mój gust. O wiele bardziej podobała mi się Ruta Mur, szkoda, że przegrała o włos. :( Wg. mnie So Low nie było średnie, wręcz było bardzo dobre.


Stay 6/12

Taka wiejska balladka i nic więcej

Mnie wciąga sudo udo sudo udo a chórki światowa klasa LB to

Piosenka miałaby 2000 odtworzeń na Spotify i nikt by o niej nie rozmawiał, ale Monika postanowiła się zgłosić do selekcji. Jako że piosenka nudna jak flaki z olejem to trzeba było coś dołożyć by przykuć uwagę. Monika na szczęście nie pochodzi z pokolenia post-Fuego więc zamiast 4 tancerek dostaliśmy bardziej stylowy 4-osobowy gospel chór. Na finał dopracowano utwór i w miejscu pojawiającego się "oh oh" będącego elementem dość ubogiego refrenu pojawił się śmiesznie brzmiący zwrot po litewsku.

Posklejana ta piosenka jest z różnych części, ale nie mogę odmówić jej uroku. Monika widać że czuje gdzie są granice dobrego smaku i zachowuje muzyczną klasę, choć podwaliny w postaci suchej piosenki są po prostu mało przekonujące. Zaczyna mnie też wyraźnie irytować sztuczne implementowanie do przeciętnych piosenek gospel chóru z wokalistkami o ciemnej karnacji, tak jak ma to miejsce w przypadku . Tym bardziej że w przypadku państwa takiego jak Litwa wygląda to trochę mało poważnie. Przyjmują te panie na siebie trochę rolę maskotek, niczym białe niedźwiedzie z Zakopanego z którymi można sobie zrobić zdjęcie i przytulić, ale mało kto skupia się kto się za tą maską kryje, jakimi są osobami i w dużej mierze traktowani są dość instrumentalnie.

Litwa w obecnym systemie musi się solidnie postarać by nie zająć miejsca poza top 20 konkursu, zatem serdecznie gratuluje kolejnego awansu i solidnych punktów od diaspory w finale.

Zajęło mi trochę czasu aby docenić ten utwór, ale nie może on opuścić moje głowy i brzmi w niej na własnych zasadach, zupełnie niezależnie ode mnie, ale od początku!

Eurowizyjny powrót Moniki Linkyte to bardzo szczery utwór muzyczny, który lata bólu zamienia w radosne, emocjonalne uwolnienie. W intro Stay pojawia się śpiew litewskiej frazy ludowej "Čiūto tūto", która później okazuje się być głównym motywem utworu. Zanim nadejdzie refren, centralny punkt utworu siedzi już nam w głowie co maksymalizuje jego odziaływanie w finałowej części piosenki. Powtarzające się akordy fortepianu wydają się na początku ponure - pomagają opowiedzieć o trudnościach, jakie Linkyte napotkała w swoim życiu - ale dodane z dalszymi instrumentami, brzmią później radośnie, odzwierciedlając westchnienie ulgi, które oferuje refren. Jeśli istniała szansa, że dodanie litewskiego tekstu do Stay odczaruje niektórych słuchaczy, to jego ciepły, gospelowy blask pomaga poszerzyć jego atrakcyjność, czyniąc go ciekawym i barwnym. Ta piosenka powinna być dla Litwy powodem do dumy i piszę to całkowicie szczerze. Brawo Litwa!