WĘGRY: Joci Pápai - Origo

W porządku wybór. Niesie w sobie jakiś przekaz i emocje. Miło nawet posłuchać, ale nie potrafię się do tego utworu przekonać tak na 100%. Ciekawi mnie bardzo, jak poradzi sobie w konkursie ta nietypowa pieśń. Ostatnio Węgrom idzie bardzo dobrze, tu może być różnie.
7/12

Bardzo ciekawa propozycja z Węgier Jestem zauroczona tą piosenką od samego początku i myślę, że w finale się znajdzie . Ode mnie 10/12

Mam bardzo mieszane odczucia co do węgierskiego reprezentanta. O ile warstwa instrumentalna jest cudowna (uwielbiam umiejętne wplatanie elementów folklorystycznych do muzyki popularnej), a refreny jeszcze trzymają poziom to niestety zwrotki są już wyraźnie słabsze. A na koniec, tak jak w przypadku zeszłorocznej Bośni, otrzymujemy rap, który nijak nie pasuje do pozostałej części utworu, tym samym psując cały klimat. Gdyby tylko dało się wyciąć ten fragment...

Gdyby nie końcówka ocena byłaby wyższa, tak niestety nie mogę dać więcej niż naciągane 5/12

W zeszłym roku Węgry były moim numerem jeden a w tym roku...   również wygrywają w moim rankingu  Widzę że również tu na forum piosenka budzi skrajne emocje, natomiast ja ją kupuję od początku do końca.  I mimo, że jestem kobietą nie mogę oderwać wzroku od tancerki.

Podoba mi się całe tło piosenki: instrumenty, połączenie tradycyjności, etniczności z nowoczesnymi brzmieniami. Denerwuje mnie jedynie ta wirująca Esmeralda, która nijak pasuje do rapu. Kojarzy mi się ze znienawidzonymi przeze mnie festiwalami kultury romskiej.
Występowi na żywo czegoś brakuje, poza tym bardzo ciekawa propozycja.

Ciekawa piosenka, chyba nigdy nie było na Eurowizji czegoś cygańskiego tylko po co ta stawka z rapem? 10/12

Fenistilowa Topka Wszechczasów
Miejsce 28

"Origo" to dla mnie uosobienie tego, jak chciałbym, żeby wyglądały piosenki na Eurowizji (oczywiście nie wszystkie ). Jest ona śpiewana w języku narodowym i na wskroś przesiąknięta etnicznymi wpływami, a jednocześnie intrygująca, nowoczesna i atrakcyjna dla współczesnego słuchacza. Wprost uwielbiam tutejsze skrzypce, które są tak dalekie od typowego eurowizyjnego banału jak to tylko możliwe.

Piosenka na pewno nie każdemu podejdzie, szczególnie biorąc pod uwagę mocno bełkotliwy tekst w refrenie, jakby już samo śpiewanie po węgiersku nie było wystarczającym odstraszaczem dla niedzielnego widza. Mnie to oczywiście jakoś specjalnie nie przeszkadza - nawet w tym bełkocie czuć niesamowite emocje. Papaj robi pod tym względem rewelacyjną robotę przez pełne trzy minuty, a w rapowanym fragmencie wyraźnie zostawia całe swoje serce.

Bardzo podoba mi się również sposób, w jaki zaprezentowano tę piosenkę na scenie. Nie ma zbędnego wydziwiania - jest tylko Papaj, jego dzban/bęben, tancerka, skrzypaczka i piękne światełka w tle, formujące się w ludowe wzory. Moim zdaniem świetnie operowano w tym występie światłami oraz kolorystyką. Ciemnozłota oprawa dominująca przez większość występu jest bardzo przyjemna dla oka, ale zostaje zaburzona granatem w rapowanym fragmencie oraz dość niespodziewanie intensywną czerwienią pod sam koniec. Świetne są też interakcje wokalisty z tancerką, których dramatyzm był w odpowiednim stopniu równoważony przez radośnie uśmiechniętą od ucha do ucha skrzypaczkę.